Album prezentuje fotografie o tematyce żydowskiej ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, głównie z okresu okupacji niemieckiej. Najliczniejsza opublikowana w książce kolekcja dotyczy warszawskiego getta, a została wykonana przez Mieczysława Bilażewskiego „Bila” na zlecenie niemieckich władz. Kolejne, pochodzą z albumów i prywatnych zasobów niemieckich żołnierzy – amatorów i pokazują tragedię codziennej egzystencji warszawskich Żydów od instalacji niemieckiej władzy w 1939 r. po okres likwidacji tzw. dzielnicy zamkniętej. Rolę epilogu pełni w albumie seria fotograficznych panoram z „miejsca po getcie”, wypełnionych gruzami po horyzont.
Każde ze zdjęć opowie swoją historię – za pomocą obrazu, historycznego tekstu, odwołującego się także do szerzej ujętych zjawisk oraz fragmentów z relacji i dzienników (min. Archiwum Ringelbluma). Pokazane w wydawnictwie zdjęcia są w dużej części nieznane, a ich oryginalne nośniki znajdują się w zasobach Muzeum Powstania Warszawskiego. Wśród tekstów otwierających książkę znajdzie się min. esej antropologa kultury i fotografa dr. Tomasza Szerszenia oraz impresja dziennikarki i autorki książek Magdaleny Rigamonti.
